اقلیم های گرم مارمولک ها را تهدید می کند

مارمولک ها جاندارانی هستند که می توانند با گرما کنار بیایند. بدن آن ها با دماهای بالا کنار می آید، در مقابل از دست دادن آب مقاومت می کند و آن ها می دانند چه موقع به دنبال پناهگاه در جایی خنک باشند تا از گرمای بعد از ظهر در امان بمانند. مارمولک ها علی رغم توانایی هایی که دارند به طرز شدیدی در مقابل گرم شدن جهانی آسیب پذیر هستند.
در واقع گرم شدن جهانی تهدیدی برای مارمولک هاست و دانشمندان پیش بینی می کنند که اگر این گرم شدن ادامه یابد و از مقدار آن کاسته نشود، تا سال 2080 نزدیک 40 درصد جمعیت مارمولک ها در جهان منقرض خواهد شد. این پیش بینی مارمولک ها را با لاک پشت ها و دوزیستان به عنوان گروه های جانوری که بیشترین خطر انقراض آن ها را تهدید می کند برابر قرار می دهد.
درک اینکه گرم شدن جهانی چگونه مارمولک ها را تحت تأثیر قرار می دهد به بررسی تاریخچه طبیعی مارمولک ها کمک می-کند. مارمولک ها حیواناتی خونسرد هستند. برای فعال شدن آن ها باید ماهیچه های خود را با جذب گرما از اطراف خود گرم کنند. ولی باید مراقب باشند بیش از حد گرم نشوند. اگر دمای زیستگاه آن ها زیاد بالا برود، باید به دنبال پناهگاه در جایی خنک باشند و تا زمان افت دما به سطح ایمن در آنجا بمانند. این بدین معناست که مارمولک ها فعالیت های روزانه ی خود را زمانی که دما در محدوده ی قابل قبول قرار دارد انجام می دهند.
ولی با افزایش دمای جهانی، دمای ایمن روزانه نیز افزایش می یابد. شب ها دیگر مثل گذشته خنک نیست و دمای روز سریع تر از همیشه در حال افزایش است و مارمولک ها زمان کمتری برای فعالیت دارند. آن ها دوره های زمانی کوتاه تری دارند، غذای کمی به دست می آورند و انرژی کمی از رژیم غذایی خود دریافت می کنند. در فصل بهار هنگامی که مارمولک ها تولید مثل می کنند، رژیم غذایی آن ها حتی می تواند کمتر نیز بشود. اگر این اتفاق بیافتد، آن ها به زودی ناپدید خواهند شد.
یک گروه تحیقیقاتی چند ملیتی به رهبری Barry Sinervo از دپارتمان بوم شناسی و بیولوژی تکاملی در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز داده های جمعیت مارمولک های مختلف منقرض شده و زنده در مکزیک را بررسی کرد. آن ها مدلی ایجاد کردند که نحوه تحریک انقراض مارمولک ها توسط گرم شدن جهانی را پیش بینی می کند. این مدل که در برابر انقراض های گذشته معتبرسازی شده بود تعدادی سناریو برای آینده مشخص کرد. با بررسی انواع مختلف مارمولک ها، Sinervo و تیمش کشف کردند که مارمولک های زنده زا به طور خاصی آسیب پذیر هستند. Sinervo و تیمش پیش بینی می کنند که 66 درصد جمعیت مارمولک های زنده زا تا سال 2080 منقرض خواهد شد.

مارمولک ها شامل بیش از بیست زیرگروه هستند. اکثر مارمولک ها تخم گذار و چندین گونه نیز زنده زا هستند. اکثر مارمولک-ها چهار دست و پا دارند و تعداد کمی دست و پا ندارند. بسیاری از مارمولک ها دُم درازی دارند. در برخی گونه ها دُم به راحتی می تواند جدا شود. این یک مکانیزم دفاعی است که مارمولک را قادر می سازد تا از دست شکارچی بگریزد. دُم از نقاط ضعیف در امتداد مهره ها جدا می شود. اغلب اوقات قسمتی از دُم که از بین رفته است مجدد رشد می کند.